Metryka Płoniaw
Zwykle za początek danej miejscowości (choć to fakt bardzo umowny wśród historyków) bierze się pierwszą wzmiankę o niej w źródłach, dokumentach. Należy mieć jednak świadomość, że zanim władca (książę, król) bądź właściciel wymienił jej nazwę w dokumencie, to musiała już istnieć i coś znaczyć. Wsie czy miasteczka nie powstały z dnia na dzień czy z roku na rok, ale owe tworzenie odbywało się przez kilka lat. Płoniawy powstały w II połowie XIV wieku. Po raz pierwszy nazwa tej miejscowości pojawiła się w roku 1377.
Płoniawy w źródłach historycznych
Historyk dziewiętnastowieczny w wydawnictwie Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod redakcją Filipa Sulemirskiego, redaktora „Wędrowca”, magistra nauk fizyczno – matematycznych byłej Szkoły Głównej Warszawskiej, Bronisława Chlebowskiego, magistra nauk filologiczno – historycznych byłej Szkoły Głównej Warszawskiej, Władysława Walewskiego, obywatela ziemskiego, kandydata nauk dyplomatycznych Uniwersytetu w Dorpacie. Tomy I – XV, Warszawa 1880 – 1902 (dalej SG) w roku 1887 o Płoniawach pisał tak:
„Płoniawy wieś, powiat makowski, gmina i parafia Płoniawy, odległe 12 wiorst od Makowa (wiorsta – dawna rosyjska miara długości = 1066,78 m), posiada kościół parafialny murowany, szkołę początkową, urząd gminy, wiatrak, hodowlę drobiu. W 1827 roku należał do parafii Podoś i miał 19 domów, 141 mieszkańców. Kościół i parafię erygował w 1376 roku Junosz, dziedzic Zaborowa i Płoniaw. W 1653 roku proboszcz Płoniaw a dziedzic pobliskiej wsi Podoszia przeniósł parafię z Płoniaw do kaplicy w Podosiu i tam była do 1828 roku. W 1828 roku dziedzic Płoniaw Józef Młodzianowski wystawił w Podosiu nowy kościół murowany. W 1853 r. we wsi Podosiu kaplicę murowaną wystawiła Walentyna Łysińska. W tejże parafii, na górze mającej 80 stóp (stopa – 0,3047973 metra)należącej do wsi Krzyżewo Nadrzeczne, Waleryan Moszczyński postawił i zupełnie ukończył w 1883 roku murowany kościółek z tzrema ołtarzami. Parafia Płoniawy, dekanat makowski ma 3889 dusz. W 1884 roku dobra Płoniaw składały się z folwarku Płoniawy, Zblicha i Prace, wsi Płoniawy i Zblicha. Rozległość dominalna 1922 morgi (morga – miara powierzchni gruntu = 5600 m2 . (...) W gminie istnieje 1 gorzelnia, browar, kilka młynów i wiatraków, smolarnia i cegielnia. W skład gminy wchodzi 7 wsi szlacheckich: Babino Wielkie, Budzino, Chodkowo, Kobylin, Krzyżewo, Obiecanowo i Rogowo oraz 14 wsi włościańskich: Cieciórki, Gołoniwy, Jaciążek, Łęg, Młodzianowo, Obłudzino, ?*?, Podoś, Retka, Samotrzaska, Szlasy – Łozino, Zacisze, Zawady, Zblicha. W gminie i parafii Płoniawy jest wiś Płoniawy – Bramura.”